Kimselerin olmadığı saatleri çok
seviyorum…kendi kendinle muhasebe
yapabiliyorsun…En azından dertleşecek
kimsen olmasa bile yerlerin göklerin sahibi
Rabbim le konuşuyorum…dertleşiyorum.En
doğru yolu o gösterir bilirim.ve gönlüm rahat kimse olmasada
yanımda ALLAH’ımla konuşuyorum…
Türkiye gündemi ne kadar bulanık değil mi? Akşam haberleri
izlemek istemez insan…çünkü her gün yeni bir iç sıkıntısı
haberleri….Bir bakarsın bir aile kaybolmuş yoksulluktan
acizlikten dolayı…Diğer tarafta yaşantının en kralını yaşayan
aileler..Poker masalarında ve eğlence merkezlerinde boy
göstermekteler…Aklıma Pir sultan Abdal’ın muhteşem sözü
geldi,”Demiri demirle dövdüler; biri sıcaktı biri soğuktu,İnsanı
insanla kırdılar;biri aç biri toktu”…
bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak
güçleştiğinde,
yüregin susup,mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını;
dağlara dönmeli yüzünü insan..
yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak..
yeni insanlarla tanışmalı, yeni keşifler yapacak..
hep isteyipte bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa
gerçekleştirmeyi denemeli..
her geçen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını ve zamanın bir
nehir, kendiisinin bir sal olupta, o dursada yolculugun devam
ettiğini anlamalı..
baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler, her
akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa, değiştirmeye
çalışmalı bir seyleri..
küçücük şeylerle başlamalı belki, örneğin bir kaç durak önce
inip servisten otobüsten, yürümeli eve kadar, yüregine takmalı
güneş gözlüklerini gördüğünü hissedebilmeli..
sağlıgını kaybedip ölümle yüzyüze gelmeden önce değerli
olmalı hayat..!
illa büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları farketmek için..
başkasının yerine koyabilmeli kendini..
ağlayan birine
"gül"
said YALÇIN
