Depremden Sonra Malatya'yı Gezdim. Gönülden Dökülenler...(Ağıt)

Hekimhan Kocaözü mahallesinde çiftçi olan ve amatör şiirler yazan Ekrem Ekici Kahramanmaraş merkezli gerçekleşen ve Malatya’yı boydan boya yıkan deprem nedeniyle bir şiir yazdı. Sosyal medyada paylaşım rekoru kıran şiir;

Yıl ikibin yirmüç, şubatın başı, 
Yer oynadı yıktı, toprağı taşı, 
Aldı gitti çoluk, çocuk yoldaşı, 
Oturdum dizime, vurdum ağladım. 

Kernekten aşağı, inerek geldim, 
Fuzuliye doğru, şaşırdım galdım, 
Darmadağın her yer tanımaz oldum. 
Öylece bakındım, durdum ağladım. 

Malatya yıkılmış, sanki büsbütün, 
Ocaklar yanmıyı, çıkmıyı tütün, 
Elleri koynunda, kalmışlar yetim, 
Usulca bir selam, verdim ağladım. 

Bozulmuş kalmamış, eski doğası,
Hani buraların, beyi, ağası, 
Ana ölmüş yetim kalmış çağası
Başını okşadım, sordum ağladım. 

Kışla, Sivas, Cezmi Kartay caddeler,
Etrafları hasar, yıkık haldeler, 
Akpınar caddesi bütün bölgeler, 
Aradım izini, sürdüm ağladım. 

Deprem şaka değil, oyun bozarı, 
Yüzünü yıkarak, basmış azarı, 
Tüccar, kasap, buğday, şire pazarı, 
Ara sokaklara, girdim ağladım. 

Bakırcılar çarşısının oralar, 
Harap olmuş sağı, solu aralar, 
Düşündükçe, içerimi yaralar, 
Geçmişe bir hayal, kurdum ağladım. 

Neresini sayam bitiremedim, 
Çoğunu aklıma, getiremedim
Bu işe bir akıl, yetiremedim, 
Hafızamı geri, sardım ağladım.

Yıkılmış her yeri , bir baştan başa, 
Bu acı işledi, dağ ile taşa. 
Bizi hasret koydu, bacı, gardaşa, 
Şehir merkezine, vardım ağladım. 

Yol boyunca enkaz yığılıp dolmuş, 
İnsanların benzi, sararmış solmuş, 
O güzelim çarşı, virane olmuş,
Teze cami seni, gördüm ağladım 

Ekrem bu acılar derde dert katar, 
Dertlere gark edip, adamı yutar, 
Ne takatim galdı, ne özüm tutar, 
Dolaştım bedeni, yordum ağladım.