Malatya Yeşilyurt spor ’un 3. Lig’e yükselmesi, Malatya futbolunun son yıllardaki en önemli başarılarından biri olarak kayıtlara geçti. Kent futbolunun uzun süredir özlemle beklediği bu çıkış, sadece bir takımın değil, bir şehrin yeniden ayağa kalkma hikayesidir. Ancak bu başarı hikâyesinin yazımında kimin kaleminin daha fazla mürekkep harcadığı meselesi, son günlerde sıkça gündeme geliyor.
Kamuoyunda, kulüp başkanı Adnan Çoban’a yönelik bir "en büyük pay sahibi" yakıştırması dolaşıyor. Sayın Çoban’ın idari anlamda ortaya koyduğu çabayı yadsımak elbette mümkün değil. Fakat sahadaki emeğin, alın terinin, taktiksel zekânın ve teknik planlamanın hakkını teslim etmek de bir o kadar önemli.
Bu noktada iki isim ön plana çıkıyor. Biri Yeşilyurt Belediye Başkanı Prof. Dr. İlhan Geçit ve teknik direktör Osman Fırat. İlhan Geçit ’in, takıma hem ekonomik hem de manevi açıdan sunduğu katkılar, kulübün ayakta durmasını sağlayan yapı taşlarından biri oldu. Sessiz sedasız yürüttüğü bu destek, takımı krizlerden uzak tutarken saha içi başarının da temelini attı.
Ve elbette Osman Fırat... Bir teknik direktörden fazlası. Takımı sadece maçlara hazırlamadı; inandırdı, motive etti, geliştirdi. Sahadaki duruş, mücadele gücü ve kazanma arzusu onun takıma kattığı kimliğin birer yansımasıydı. Yani bu başarıyı sadece yönetimsel bir zafer olarak görmek, futbolun doğasına aykırı olur.
Unutulmamalı ki bir takımın yükselişi sadece masada alınan kararlarla değil, sahada gösterilen iradeyle mümkün olur. Evet, başkanlar gelir geçer, ama gerçek futbol adamları, arkalarında iz bırakarak tarih yazarlar.
Bu nedenle Malatya Yeşilyurt spor ‘un 3. Lig yürüyüşünde aslan payını hak edenlerin başında İlhan Geçit ve Osman Fırat’ın geldiğini belirtmek isterim. Onların mütevazı duruşları, bu büyük başarıda en az alkış kadar değer görmeli.
Çünkü başarı, sadece görünürde olanların değil; perde arkasında ter dökenlerin de hakkıdır.
