İnsan kaç kere ölür be usta,
Kac kere çürür yüreği ,
Insan Kac kış yasar yüreğinde.
İnsan kaç kere ölür be usta,
Her gün içimizde öldürdüğümüz umutlarımız değilmidir..
Önce beden ölür sonra ruh çıkar dediler usta,
Oysa bedenim ölmeden ruhum kac kez çıktı enkazlarda bilmiyorum usta.
Insan kaç kere aynı yerinden vurulur be usta,
Kac kez kefen giyer bir insan.
Kaç kere paramparça olur ,
Hangi cehennem sıcağından susuz bekler İnsan,
Insan kere düşer susuz çöllerin en mahrem kuytularına.
Bir İnsan Daha kaç kere ölür be usta,
Doğarken ölümün kundağina kac bebe sarılıp da büyütülmüş soyle be usta.
Misket peşinde koşan kac çocuk tökezlerken ölür,
Kör kuyudan umutların kac kere ölümün kucağına itilir bilir misin usta.
Kac kez dağılıp toparlandın da toparlanirken ölümün kokusuyla büyüdün,
Toprakların kekremsi kokusuyla büyütürken çocukluğunu,
Kac kere ölümün kundağina sarıldın be usta.
Ellerin boşlukta tutunacak bir dal ararken,
Kac kere bir dal sigaraya ölümün türküsünü yaktın bilir misin usta.
Insan insana güvenmez mi usta,
Sen kac kere insana guvendin de,
Her güvendiğinde öldün be usta.
Bu benim en güzel mağlubiyetim be usta,
Her öldüğümde yeniden doğdum güzel insanların sol kaburgalarında.
Derler ki insan bir kere ölür oylemi be usta,
Oysa ben bir kere ölümün icinde bin kere öldüm be usta.
Ne de çok beklentileriniz olmuş şu üç günlük dünyada be usta,
Oysa bizim en güvendiğimiz aktörler de figüranmış.
İnsan kac kere ölür be usta,
Kac kere çürür yüreği ,
Insan Kac kışı yasar yüreğinde.
Sen söyle usta,
Daha kec kez öleceğiz,
Söyle be usta,
Daha kaç kere gözlerimize mil çekilecek,
Daha kere yüreğimiz yangın yerinde küllerinden yeniden doğacak.
Kime sorsan herkes masum,
Öyleyse katil kim,
Kim vurdu insanlığı be usta.
Katil kim olen kim.
Galip çıktığım bütün savaşların mağlubiyetini yaşıyorum yüreğimde,
Simdi bir daha aoyle usta,
Insan kaç kere ölür,
Kac kere çürür yüreği ,
Insan Kac kış yasar yüreğinde..........
