Mir Murat Demir

Anne Mi !

Mir Murat Demir

Gündeme yeni giren şu terlik atma hikayesi değil yazımın konusu. İlla ki fikrimi belirtmem gerekirse, konu anne ile evladından çok bizim toplum da sıkça rastlanan gelin kaynana kavgası,sürtüşmesidir ki koca da dolduruşa gelmiştir. Anneler ilk aşk,ilk sahip, ilk arkadaş ve güven unsurlarının tümünü toplamış melek,peridir. Tarih de aksi davranış ve yapılanmalar varmıdır ? tabi ki vardır, çocuklarını fuhuşa, kine, nefrete, suça yönlendiren anneler de vardır. Negatif anne diye tanımlayabileceğimiz bu olumsuz hasletlerle dolu olanlar çok sevindiricidir ki yüzde birlerin altındadır. Yazıma damga vuracak ve unutamayacağınız anne türü ise yüzde doksan dokuzluk ekseriyetli fedakar, azimli, sebatkar annelerdir. Hiçbir şey kendiliğinden olmaz bilinci ile ya çeken vardır ya da iten. Annelerimiz ise bazen yetinmezler, hem çekicihem de itici olurlar. Bilime, sanata, tarihe isimlerini büyük harflerle yazdırmış olan çok kişinin hayatını incelediğiniz de farklı bir sonuca ulaşamazsınız ya da çok acımasız olmayayım, yekun oluşturmazlar. Arkadaş, eş, dost, öğretmen, komşu da bazen ışığı gören ve yönlendirici olabilir. Anne her halinizle var olur, ufuğu görmek ötesin de iyi ya da kötü yolculuk süresince yanınız da ve destekcinizdir.Hani şu günümüzün karanlık saatlerini aydınlatan ampül vardır ya bir de keşfeden.. <<Thomas Edison bir gün eve geldiğinde annesine bir kağıt verdi ve “Bu kağıdı öğretmenim verdi ve sadece sana vermemi tembihledi”. dedi.Annesi kağıdı gözyaşları içinde oğluna sesli olarak okudu: “Oğlunuz bir dahi. Bu okul onun için çok küçük ve onu eğitecek yeterlilikte öğretmenimiz yok. Lütfen onu kendiniz eğitin.”Aradan uzun yıllar geçtikten sonra Edison’un annesi vefat ettiğinde, o artık yüzyılın en büyük bilim adamlarından biriydi ve bir gün eski aile eşyalarını karıştırırken birden bir çekmecenin köşesinde katlı halde bir kağıt buldu ve alıp açtı.Kağıtta “Oğlunuz “şaşkın” (akıl hastası) bir çocuktur. Artık kendisinin okulumuza gelmesine izin vermiyoruz…” yazılıydı. Edison saatlerce ağladıktan sonra günlüğüne şu satırları yazdı: Thomas Alva Edison, kahraman bir anne tarafından, yüzyılın dahisi haline getirilmiş, “şaşkın” bir çocuktu. >> Anneleriniz çocuklaşıncaya kadar siz çocuk çocuksunuzdur. Öğretmeniniz, hemşireniz, doktorunuz, korumanız, kaptanınız, klavuzunuz, danışmanınız. Anneler ne zaman çocuklaşır sorusu ise cevaplaması en zor olandır. Annelerin çocuklaşma halleri sağlık, psikoloji ve sosyal yaşamla doğru orantılı seyreder. Mir Murat Demir

Yazarın Diğer Yazıları