Her gece hayalini tavaf ederken, Yanaklarımdan süzülen ızdırabın acısıyla Sancıdı yüreğim. Kaç karanlığın diplerinde arafı ayıklarken, Sensiz yarılan geceye kan ter içinde açıldı gözlerim. Bir avaz olup düştüm. Ama gitmedim ! İnadının huyunu azdırıp; Küskünlüğünde buz tutturduğu gerdanına. Ortasından ikiye ayrılmış bir lam elif devirdim. Böğrüme ziyan bir yumruk gülle gibi otururken, Bilmem kaç küsür cüz günah üflendi aktığın yüreğime. Ama gitmedim ! Ay parçası suratında orkestralara usulken; Hilal kaşlarının altında gölgelenen deniz gözlerine duaydım, Kılıfını hoş gördüm, Yönünü aksiye çevirip gitme izahatının ! Ama gitmedim ! Bir karanlık kuyu yardım ruhumu taşıyan bedenime. Acısını halka yaptım çiviledim hüzün duvarına. Sedamı da astım ! Ruhum günahlardan arınmıştı.. Daha bitmedim !
